چرایی نماز در قرآن
در اینجا فقط به چند آیه که در سوره های نخست قرآن در باره نماز آمده اشاره می کنم. چون می دانم حوصله خواندن بیش از این در جوانان ما وجود ندارد. امیدوام که از همین چند آیه قرآنی درس بگیرند و قلبشان برابر خداوند و تکالیف او نرم گردد.
در آیه 3 سوره بقره در تعریف «متقین» گوید: کسانی هستند که ایمان به غیب دارند، نماز بر پای می دارند و زکات می پردازند.
در آیه 43 سوره بقره می گوید: نماز را بپای دارید. زکات بپردازید و همراه با رکوع کنندگان، رکوع کنید.
در آیه 44 همین سوره می گوید: از صبر و نماز در کارهایتان کمک بگیرید. البته انجام این کارها برای افراد دشوار است مگر کسانی که خاشع یعنی خدا ترس هستند.
باز در آیه 83 سوره بقره از تعهدی که خداوند از بنی اسرائیل گرفته یاد می کند و این که خداپرست بانشد، به پدر و مادر احترام بگذارند، به افراد فقیر رسیدگی کنند، با مردم خوش رفتاری کنند و نماز به پای دارند و زکات بدهند. و تاکید می کنند که غالب آنان از این کارها خودداری کردند مگر اندکی.
و در آیه 110 سوره بقره هم می گوید: نماز بپای دارید و زکات بدهید. آنچه از این قبیل اعمال خیر برای آخرت ذخیره می کنید نزد خداوند خواهید یافت.
باز در آیه 153 بقره می گوید: ای کسانی که ایمان آورده اید در کارهایتان از «صبر» و «صلات»یاری بطلبید.
باز در آیه 177 می گوید: نیکی و خوبی این است که ایمان به خداوند و قیامت داشته باشید … به یتیمان و مساکین رسیدگی کنید …. و نماز بپای دارید و زکات بپردازید، به عهدتان پای بند باشیند و در مشکلات صبوری بورزید. این افراد راستگویان هستند و این افراد متقین و پرهیزکارانند.